بدرفتاریهای پژوهش ی در عصر هوش مصنوعی: چالش ها و راهکارهای اخلاقی

این پژوهش به بررسی چالشهای اخلاقی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در پژوهش های اجتماعی و انسانی می پردازد. باتوجه به تاثیرات عمیق و گسترده این فناوری بر فرایندهای پژوهشی، نادیده گرفتن تعصبات موجود در داده های آموزشی می تواند به نابرابری های اجتماعی و تبعیض های ناعادلانه و خطرناک منجر شود. این تحقیق به روش کتابخانه ای و با بررسی ادبیات موضوع و منابع معتبر انجام شده است و بر لزوم آموزش محققان در زمینه ابعاد اخلاقی و اجتماعی هوش مصنوعی تاکید دارد. یافته های پژوهش نشان می دهند که بسیاری از محققان به ویژه در حوزه های اجتماعی از جنبه های اخلاقی هوش مصنوعی غفلت می کنند و این غفلت می تواند عواقب ناخواسته و خطرناکی برای جامعه داشته باشد. همچنین، فقدان شفافیت در الگوریتم های هوش مصنوعی موجب کاهش قابل توجه اعتماد عمومی به نتایج پژوهش ها می گردد. در نهایت، این پژوهش بر ضرورت توسعه چارچوب های اخلاقی و برگزاری کارگاه های آموزشی برای ارتقا آگاهی محققان تاکید دارد تا از بروز مشکلات و چالش های ناشی از استفاده نادرست از هوش مصنوعی جلوگیری شود و کیفیت پژوهش ها به طور موثری بهبود یابد. به طورکلی، برای اطمینان از اینکه استفاده از هوش مصنوعی به نفع جامعه باشد، باید توجه ویژه ای به این چالش های اخلاقی و اجتماعی شود و از طریق آموزش و آگاهی بخشی، محققان را در مسیر بهبود و ارتقا استانداردهای پژوهش های اجتماعی و انسانی یاری کرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، چالش های اخلاقی ، کیفیت پژوهش