ارزیابی توانمندی باکتریهای حل کننده سیلیکات در تحمل تنشهای غیرزیستی و تولید برخی ترکیبات محرک رشد گیاه

استفاده از باکتریهای محرک رشد گیاه ( PGPR ) بهعنوان راهکاری زیستی برای مقابله با تنش های غیرزیستی مانند شوری و خشکی مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررس ی توان تحمل به تنش های شوری و خشکی و سنجش توان تولید ترکیبات ایندولی و سیدروفوراز خاک های تحت کشت ذرت بود. برا ی این منظور، نمونه بردار ی از ریزوسفر گیاه ذرت انجام و با استفاده از محیط کشت Bunt and Rovira ،یازده جدایه باکتریایی دارای توانایی حل س یل یکات جداسازی و خالصسازی شدند. توانایی رشد این جدایهها در سطوح مختلف شوری (۰ تا۲ موالر کلرید سدیم) و خشکی (۰ تا۱۵ - بار پتانسیل اسمزی) مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین، توان تولید ترکیبات ایندولی (IAA ) وس یدروفور در سطوح مختلف شوری توسط جدایهها بررس ی شد. نتایج نشان داد که اکثر جدایهها توانایی رشد در غلظتهای باالی نمک و PEG را دارند و برخی مانند جدایه B۹ در باالترین سطح خشکی نیز دارای توانمندی رشد در محیط کشت بودند. نتایج نشان داد که همه جدایهها قادر به تولید ترکیبات ایندولی با مقادیر مختلف بودند و جدایه B۱ بیشترین تولید IAA را درسطح بدون تنش شوری نشان داد. همچنین شش جدایه توانایی تولید س یدروفور را دارا بوده که جدایه B۹ بیشتری ن میزان را تولید کرد. این یافته ها نشان میدهد که برخی از جدایههای باکتریایی مورد مطالعه نه تنها قابلیت حل کنندگی س یل یکات را دارند بلکه میتوانند در شرایط تنشی، ترکیبات محرک رشد گیاه مانند IAA و سیدروفور تولید کنند. ازاینرو این باکتریهای حل کننده سیلیکات پتانسیل استفاده بهعنوان کود زیستی در شرایط تنشی را دارند. هرچند انجام آزمایشات گلدانی و مزرعه ای برای اثبات توانمندی آنها ضروری است.

کلیدواژه ها:

باکتری محرک رشد گیاه ، حل کننده سیلیکات ، سیدورفور