چگونه توانستم یک دانش آموز بیش فعال را با برنامه های ورزشی مناسب به سمت تخلیه انرژی مثبت هدایت کنم؟

بیش فعالی یا اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات رفتاری در کودکان و نوجوانان است که با علائمی مانند بی قراری، پرتحرکی، عدم تمرکز، تکانشگری و ناتوانی در انجام فعالیت های طولانی مدت همراه است. این مشکل به ویژه در محیط مدرسه، چالش های متعددی برای معلمان، دانش آموزان و والدین ایجاد می کند. در این اقدام پژوهی، تلاش شده است تا با طراحی و اجرای برنامه های ورزشی هدفمند، یک دانش آموز بیش فعال پایه هفتم را به سمت تخلیه انرژی مثبت هدایت کنم و تاثیر آن را بر رفتار، تمرکز و عملکرد تحصیلی او بررسی نمایم. روش تحقیق این پژوهش به صورت کیفی و بر اساس رویکرد اقدام پژوهی انجام شده است. داده ها از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه با دانش آموز، معلمان و والدین، و بررسی عملکرد او در کلاس های ورزشی و دروس نظری جمع آوری شد. برنامه های ورزشی طراحی شده شامل فعالیت های متنوعی ازجمله ورزش های هوازی (دویدن، طناب زنی)، بازی های گروهی (فوتبال، بسکتبال)، تمرینات تعادلی و تمرینات آرام سازی (یوگا و تمرینات تنفسی) بود. یافته های این پژوهش نشان داد که فعالیت های ورزشی مناسب، تاثیر بسزایی در کاهش رفتارهای پرتحرک و افزایش تمرکز دانش آموز داشته است. علاوه بر این، با افزایش تعاملات اجتماعی و تقویت حس مسئولیت پذیری، روابط او با همکلاسی ها و معلمان بهبود یافته و رفتارهای نامطلوب او در کلاس کاهش پیدا کرده است. این پژوهش نتیجه می گیرد که برنامه ریزی دقیق و استفاده از ورزش های متنوع می تواند به عنوان یک راهکار عملی در مدیریت دانش آموزان بیش فعال مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیش فعالی ، اختلال کم توجهی-بیش فعالی ، تخلیه انرژی ، برنامه های ورزشی ، تمرکز ، مدیریت رفتار ، دانش آموز ، تربیت بدنی ، ورزش های گروهی ، فعالیت بدنی