کاهش استرس و کمرویی دانش آموزان پس از آموزش مجازی: یک مطالعه موردی

شیوع ویروس کووید-۱۹ و انتقال آموزش به فضای مجازی تاثیرات روان شناختی قابل توجهی بر دانش آموزان داشت، از جمله افزایش اضطراب، کاهش تعاملات اجتماعی و بروز کمرویی شدید. با بازگشت به آموزش حضوری، بسیاری از دانش آموزان با چالش های روانی مانند استرس و کاهش اعتمادبه نفس مواجه شدند که این امر نیازمند مداخلات تخصصی مدرسه محور بود. این اقدام پژوهی با هدف کاهش استرس و کمرویی یک دانش آموز کلاس هشتم انجام شد که در پی سه سال آموزش مجازی، دچار اضطراب اجتماعی و ترس از تعاملات کلاسی شده بود. از روش های متنوعی شامل مشاهده ی مستقیم، مصاحبه های فردی، پرسشنامه های روان شناسی، و همکاری با مشاور مدرسه برای شناسایی علل اضطراب و تدوین راهکارهای حمایتی بهره برده شد. نتایج نشان داد که تمرین تنفس عمیق، ایفای نقش در گروه های کوچک، تقویت خودگویی های مثبت، و ایجاد فضای امن آموزشی تاثیر چشمگیری در افزایش اعتمادبه نفس و کاهش اضطراب دانش آموز داشت. یافته های این پژوهش بر نقش حیاتی حمایت عاطفی و روان شناختی در محیط آموزشی تاکید می کند و ضرورت طراحی مداخلات تخصصی برای دانش آموزانی که تحت تاثیر آموزش مجازی قرار گرفته اند را برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، کم رویی ، آموزش مجازی ، اعتماد به نفس ، تعاملات اجتماعی