بررسی آرایه متناقض نما(پارادوکس) در شعر عماد خراسانی

شعر به عنوان یکی از هنرهای زبانی و ادبیاتی، از گذشته های دور تا به امروز نقش مهمی در فرهنگ و ادبیات جهان ایفا کرده است. از آغاز تاریخ تا به امروز، شاعران و نویسندگان بسیاری در سراسر جهان، از جمله ادبیات فارسی، با استفاده از تصویرسازی ها، واژگان زیبا و ساختارهای معقد زبانی، احساسات و افکار خود را به صورت شعری بیان کرده اند. در این راستا، شعراء معاصر نیز با استفاده از زبان شعری خود، به بررسی موضوعات مختلف در جامعه، فرهنگ و هنر پرداخته اند. یکی از این شعر نویسان معاصر که با استفاده از پارادوکس ها و آرایه های متناقض نما به تدریج مخاطبان خود را به تفکر و تامل در روایت های شعری خود می کشاند، عماد خراسانی است. عماد خراسانی، شاعر معاصری است که با شیوه های نوین و قوی خود، در دنیای شعر فارسی جای خود را از آن خود کرده است. او بر اساس تجارب شخصی، اجتماعی و فرهنگی خود نوعی شعر زیبا و اثرگذار را خلق می کند که از پارادوکس ها به عنوان یکی از ویژگی های اساسی شعرش بهره می برد. پارادوکس ها به عنوان شیوه ای ادبی که تعبیرهای متضاد را با هم ترکیب می کند و اغلب موجب شگفتی و تعجب خواننده می شود، در شعر عماد خراسانی به وضوح دیده می شوند. در این مقاله، قصد داریم به بررسی و تحلیل آرایه های متناقض نمای پیدایش یافته در شعر عماد خراسانی بپردازیم. با بررسی نمونه هایی از شعر این شاعر و تحلیل پارادوکس ها و آرایه های متناقض نمای موجود در آن، سعی داریم تا به درک نحوه استفاده او از این شیوه ادبی و اثرات آن بر ادبیات معاصر پرداخته و ارتباط این پدیده ها با مضامین و موضوعات مطرح شده در شعر خراسانی را بررسی کنیم. این مقاله، علاوه بر ارتقای شناخت مخاطبان از آثار این شاعر، به شناخت عمیق تر از جهان داخلی شعری و فرهنگی وی نیز کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

آرایه ، تناقض ، پارادوکس ، عماد خراسانی