بررسی رابطهی ظرفیت باربری و نشست پی تونل نیایش تهران

پروژه عظیم صدر- نیایشیکی از به روزترین و پیچیدهترین پروژهها حال حاضر کشورمان را به خود اختصاصداده است. پروژهای که از تونل نیایشآغاز و با اتوبان طبقاتی صدر، ادامه مییابد. اما در این میان، تونل دو قلو نیایش، با طولی حدودا ١٠ کلیومتر ، که بااحداث و راه اندازیش، حجم عظیمی از ترافیکشمال شرق تهران را پوششخواهد داد، از اهمیتویژه ا برخوردار میباشد. این تونل، با عمق متوسط ٢٠ متر و بیشینه بازشدگی ٣٠ متر ، از دو تونل مدور شمالی و جنوبی تشکیل شده که در ساخت(روشاتریشی) وتجهیزآن، از دو نوع پی نوار یا منفرد و پی گسترده، برا انتقال بار ناشی از تونل و ترافیکدرونیش، به ساختگاه، استفاده شده است(متوکل خسروشاهی ا. و همکاران ١٣٩١ ). چرا که قطر تونل، از حدودا ١٤ متر تا ٣٢ متر در تغییر بوده و بنا به شرایط و بار وارده،اقدام به استفاده از انواع مختلفپیها شده است. ما در این مقاله برآنیم تا با محاسبه میزان باربر نهایی پیها نوار و گسترده، و نیز میزان نشستپیها در هر دو حالتفوق، اقدام به بررسی و تحلیل رابطه کلی بین این دو پارامتر اساسی تونل، نماییم.

کلیدواژه ها:

روش اتریشی ، پی گسترده ، پی منفرد ، ظرفیت باربری مجاز ، نشست مجاز پی