تهیه نقشه حساسیت به فرسایش به روش AHP و برآورد میزان رسوب حوضه آبریز گدار چای نقده، با استفاده از مدلEPM

در میان فرآیندها مختلفتخریب زمین، فرسایشخاکاز جمله تهدیدها جد برا حفاظت منابع خاکو آب در ایران است. دراین مطالعه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS)و لایه ها اطلاعاتی، سنگشناسی، پوششگیاهی، آبراهه ها، گسل ها، شیب و جهتشیبدر غالبروشتحلیل سلسله مراتبیAHP)پهنه بند پتانسیل فرسایشدر حوضه آبریز گدار چا ، نقده صورت گرفت و همچنین شدت و میزان رسوبدهی در این حوضه با استفاده از مدلEPMمحاسبه گردید. بر اساس نتایج حاصله، ٥ درصد از اراضی حوضه آبریز دارا پتانسیل فرسایششدید17/2 درصد دارا استعداد فرسایشزیاد23/4درصد دارا اولویتمتوسط30/1درصد دارا اولویت کم و 24/4درصد دارا اولویت خیلی کم می باشند. بنابراین در حدود ٢٢ درصد از اراضی که بالغ بر ٤٩٤ کیلومتر مربع از سطح منطقه است دارا اولویت اول در اجرا طرحها حفاظت خاکو جلوگیر از فرسایشمی باشند. نتایج حاصل از مدلEPM نشان می دهد که ضریب شدت فرسایش در کل حوضه0/97 با میزان شدت فرسایشدر حد شدید بوده و میزان فرسایش ویژه و توان رسوب دهی سالانه در کل حوضه به ترتیب برابر با 1520/35و٣٩٠٣٧٨ متر مکعب در سال می باشد. در بین هفت زیر حوضه، حوضه گادار یکبیشترین ضریب فرسایش 1/55را دارا است که علت این عمل حساسیت بالا سنگها به فرسایشاست، به طور که انواع مختلففرسایش( فرسایشخندقی، رودخانه ا ، حرکات توده ا و). در این منطقه دیده می شود

کلیدواژه ها:

برآورد رسوب ، پهنه بند ، گادار چا ، فرسایش/EPM ، AHP