آموزش و پرورش فراگیر

آموزش و پرورش فراگیر (Inclusive Education) به عنوان یک رویکرد نوین در نظام های آموزشی، به دنبال ایجاد محیطی است که در آن تمامی دانش آموزان، بدون توجه به توانایی ها یا نیازهای خاص خود، بتوانند به صورت برابر و با کیفیت بالا آموزش ببینند. این رویکرد بر اساس اصول انسانی و حقوق بشر شکل گرفته و هدف آن کاهش تبعیض ها و نابرابری ها در دسترسی به آموزش است. مزایای آموزش و پرورش فراگیر شامل ارتقاء کیفیت آموزش، توسعه مهارت های اجتماعی و افزایش حس تعلق و اعتماد به نفس در دانش آموزان است. پژوهش ها نشان می دهند که فراگیرسازی می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان منجر شود و به آنها کمک کند تا در یک محیط یادگیری غنی و متنوع، به پتانسیل کامل خود دست یابند. با این حال، اجرای موفقیت آمیز آموزش و پرورش فراگیر با چالش هایی مواجه است. کمبود منابع، آموزش ناکافی معلمان و نگرش های منفی نسبت به دانش آموزان با نیازهای ویژه، از جمله موانع اصلی در این مسیر هستند. بنابراین، نیاز به حمایت های لازم از سوی سیاست گذاران، معلمان و جامعه برای ایجاد یک نظام آموزشی فراگیر و موثر احساس می شود. در نهایت، آموزش و پرورش فراگیر نه تنها به نفع دانش آموزان با نیازهای ویژه، بلکه به نفع کل جامعه است. با ایجاد فضایی که در آن همه کودکان بتوانند به طور برابر و با کیفیت بالا آموزش ببینند، می توانیم به یک جامعه عادلانه تر، متنوع تر و همبسته تر دست یابیم. توجه به این رویکرد و تلاش برای پیاده سازی آن در نظام های آموزشی، یک ضرورت اجتناب ناپذیر برای تحقق حقوق بشر و عدالت اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

آموزش فراگیر ، حمایت ، عملکرد تحصیلی ، نگرش معلمان ، اصول انسانی