تحلیل راهبردی پیامدهای نظامی و سیاسی هوش مصنوعی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران

هوش مصنوعی به عنوان یکی از مهمترین فناوری های تحول آفرین قرن حاضر، توانسته است ابعاد گوناگون امنیت ملی کشورها را به ویژه در سطوح نظامی و سیاسی، بهطور هم زمان با فرصت ها و تهدیدهایی مواجه سازد. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و در چارچوب مفهوم «سطوح امنیت»، درصدد پاسخ به این پرسش بوده است که فناوری هوش مصنوعی چه تاثیراتی بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در حوزه های نظامی و سیاسی دارد. یافته ها نشان می دهد که این فناوری در کنار افزایش پیچیدگی تهدیدهایی مانند حملات سایبری به زیرساخت های حساس، جاسوسی دیجیتال، طراحی عملیات ترور با تسلیحات خودران، و انتشار اطلاعات ساختگی برای برهمزدن ثبات سیاسی، فرصت هایی نظیر توسعه توان تسلیحاتی هوشمند، تقویت بازدارندگی سایبری، و پیش بینی کنش های راهبردی در عرصه سیاست خارجی را نیز فراهم ساخته است. از این منظر، هوش مصنوعی نه تنها عامل تحول در ماهیت تهدیدات امنیتی محسوب می شود، بلکه به مثابه ابزاری برای ارتقاء ظرفیت دفاع ملی و تصمیم سازی های استراتژیک نیز عمل می کند. در نتیجه، برخوردار بودن از رویکردی ترکیبی و آینده نگر نسبت به این فناوری، شرطی ضروری برای حفظ و تقویت امنیت ملی در ساختار سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران به شمار می رود.