نقش برهمکنش پ یچ یده بین گیاه-میکروب و می کروبی وم در امنیت غذایی

سناریوی تغییرات آب و هوای امروزی خطر قابل توجهی را برای جمعیت جهان در مورد امنیت غذایی، با توجه به اثرات بالقوه بر بهره وری کشاورزی و در دسترس بودن مواد غذایی نشان می دهد. استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی کشاورزی مانند کودها و سموم دفع آفات منجر به بدتر شدن سلامت خاک نیز می شود. استفاده از زمین های پایدار بدون ایجاد اختلال در اکوسیستم خاک تنها با یک برنامه جامع قابل دستیابی است. سازوکار نیاز فعلی به کشاورزی پایدار با استفاده از خدمات عالی اجتماع میکروبی گیاهی برآورده می شود. زیستگاه های کوچک در اطراف ریشه های گیاه نشان دهنده منطقه حداکثر فعالیت میکروبی است. میکروبیوم ها نقشی کاربردی در تاثیرگذاری بر رشد گیاه، حاصلخیزی خاک و چرخه های بیوژئوشیمی دارند. برهمکنش گیاه-میکروب بسیار اختصاصی میزبان است که توسط ترشحات ریشه، متابولیت ها و محیط کنترل می شود. عوامل و ارتباطات همزیستی به عنوان مثال همراهی حبوبات-ریزوبیوم و گیاه-قارچ (مایکوریزا) استراتژی های مناسب برای استفاده تلقیح های میکروبی مطمئنا برنامه های مختلف بهبود محصول را تسهیل می کند. در پژوهش حاضر، نمونهای از مطالعات مختلف در مورد پتانسیل میکروبیومهای گیاهی برای اکوسیستم کشاورزی پایدار همراه با تضمین امنیت غذایی است. این بررسی همچنین روندهای اخیر در میکروبیوم گیاهی شامل تنوع، رابطه بین گیاه میزبان و میکروب، گیاهان تراریخته، گیاهان طراح و نقش آنها در کاهش تنش خاک را خالصه می کند. با این وجود، آینده جمعیت جهانی و تولید مواد غذایی به چشم انداز نبوغ میکروبیوم گیاهی متکی است.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، برهمکنش ، سلامت خاک ، میکروبیوم گیاهی