مروری بر رویکرد های نوین مهندسی بافت قلب به منظور تولید سیگنال های الکتریکی مبتنی بر زیست مواد-فعال الکتریکی

بیماری های قلبی-عروقی به ویژه سکته ی قلبی یکی از علت های اصلی مرگ ومیر در جهان است. به رغم پیشرفت هایی که در دهه های اخیر انجام شده است، درمان های فعلی به دلیل اختلال ایجادشده در عملکرد الکتریکی و مکانیکی بافت قلب در کاربرد های بالینی با مشکل مواجه هستند. امروزه، ترکیب سلول های بنیادی با زیست مواد کارآمد به منظور ساخت سازه های مهندسی شده ی زیست-تقلید در محیط آزمایشگاه ابزار جذابی برای جایگزینی بافت ناکارآمد و آسیب دیده ی قلب، غربالگری و ارزیابی داروها و مطالعه ی بیماری های مادرزادی قلبی به شمار می رود. قلب در طول تکامل محرک های مکانیکی، شیمیایی و الکتریکی دریافت می کند که به هم ترازی سلولی، افزایش اتصالات سلول-سلول و بلوغ عملکردی منجر می شود. بنابراین، تحریک الکتریکی یک مداخله ی خارجی امیدوارکننده برای مهندسی بافت قلب است. در این مقاله ی مروری، ابتدا نقش سیگنال های زیست الکتریکی درون زای بافت قلبی و آثار آن بر رفتارهای سلولی ازجمله چسبندگی، تکثیر، ترتیب، مهاجرت و تمایز سلول ها در پاسخ به تحریک الکتریکی بررسی خواهد شد. سپس، مروری بر معرفی زیست مواد فعال الکتریکی با قابلیت ایجاد سیگنال های الکتریکی و آخرین پیشرفت ها در زمینه ی کاربرد آن ها در حوزه ی مهندسی بافت قلب ارائه می شود. در بخش آخر، محدودیت ها و چشم انداز آینده در این حیطه تشریح می شود.

کلیدواژه ها:

زیست مواد رسانا ، مهندسی بافت قلب ، تحریک الکتریکی ، پیزوالکتریک ، مگنتوالکتریک ، تریبوالکتریک