پیشگیری از قلدری سایبری و سنتی در مدارس

قلدری، چه در فضای واقعی (سنتی) و چه در محیط دیجیتال (سایبری)، یکی از چالش های مهم نظام های آموزشی در سراسر جهان محسوب می شود که سلامت روانی، اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان را تهدید می کند. قلدری سنتی شامل رفتارهای خشونت آمیز فیزیکی یا کلامی در محیط مدرسه است، در حالی که قلدری سایبری از طریق ابزارهای ارتباطی دیجیتال مانند شبکه های اجتماعی، پیام رسان ها و بازی های آنلاین صورت می گیرد. با گسترش فناوری های نوین، مرز میان این دو نوع قلدری کاهش یافته و بسیاری از دانش آموزان در معرض هر دو نوع قرار دارند.هدف این مقاله، بررسی راهکارهای موثر برای پیشگیری از هر دو نوع قلدری در مدارس و ارائه رویکردهای یکپارچه است. ابتدا با مرور ادبیات پژوهش به تعریف مفاهیم و ابعاد قلدری سایبری و سنتی پرداخته ایم. سپس عوامل موثر در بروز این پدیده ها شامل ویژگی های فردی، خانوادگی، مدرسه ای و اجتماعی تحلیل شده اند. در ادامه، برنامه های مداخله ای موفق در سطح جهانی بررسی شده و عناصر کلیدی آن ها از جمله آموزش مهارت های اجتماعی-عاطفی، توانمندسازی معلمان، مشارکت والدین، و سیاست های مدرسه محور شناسایی شده اند.بر اساس یافته ها، پیشگیری موثر نیازمند یک رویکرد جامع، مشارکتی و پایدار است که همه ذی نفعان، از جمله دانش آموزان، معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی را دربر گیرد. همچنین تاکید شده است که آموزش رسانه ای و سواد دیجیتال نقش مهمی در کاهش آسیب های قلدری سایبری دارد. نتیجه گیری مقاله بر ضرورت ترکیب راهکارهای پیشگیرانه سنتی با تدابیر نوین دیجیتال و توسعه فرهنگ مدرسه ای مثبت و ایمن برای همگان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: قلدری سایبری ، قلدری سنتی ، پیشگیری ، مدارس ، سلامت روان ، مهارت های اجتماعی-عاطفی ، آموزش رسانه ای ، سیاست گذاری آموزشی.