نقش تعاملات گروهی در شکل گیری شخصیت

شخصیت انسان حاصل ترکیب پیچیده ای از عوامل زیستی، روانی و اجتماعی است که در فرآیند رشد و یادگیری تدریجی، شکل می گیرد. یکی از مهم ترین عوامل اجتماعی موثر بر شکل گیری و تحول شخصیت، تعاملات گروهی است. این مقاله با هدف بررسی نقش تعاملات گروهی در فرآیند شکل گیری شخصیت افراد، به ویژه در دوره های حساس رشد همچون کودکی، نوجوانی و جوانی، نگاشته شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی–تحلیلی بوده و با بهره گیری از نظریه های روان شناسی اجتماعی و تربیتی، و مرور پژوهش های تجربی انجام شده است.یافته ها نشان می دهد که تعاملات گروهی، به ویژه در قالب گروه های همسالان، خانواده، کلاس درس، گروه های دوستان و تیم های آموزشی یا ورزشی، نقش بسزایی در پرورش ابعاد مختلف شخصیت ایفا می کنند. ویژگی هایی مانند مسئولیت پذیری، اعتماد به نفس، همدلی، مهارت های ارتباطی، توانایی حل مسئله، و پذیرش تفاوت ها در بستر تعاملات گروهی شکل می گیرند و تقویت می شوند.همچنین، تجربه تعلق به گروه، پذیرش یا طرد اجتماعی، نقش آفرینی در جمع، و مواجهه با هنجارها و ارزش های گروهی، در تثبیت نگرش ها، باورها و الگوهای رفتاری فرد تاثیرگذار است. نقش مربیان، معلمان و رهبران گروهی در هدایت تعاملات سالم و سازنده، در شکل گیری شخصیت متعادل و اجتماعی اهمیت ویژه ای دارد.نتایج مقاله نشان می دهد که فراهم کردن فرصت های مناسب برای مشارکت در فعالیت های گروهی، به ویژه در محیط های آموزشی و تربیتی، می تواند مسیر رشد روانی–اجتماعی افراد را هموار سازد و زمینه ساز ارتقاء کیفیت زندگی فردی و اجتماعی شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: تعاملات گروهی ، شخصیت ، رشد اجتماعی ، گروه همسالان ، روان شناسی اجتماعی ، هویت فردی ، مهارت های بین فردی.