توسعه یک مدل جدید برای پیش بینی مقاومت برشی درزه های طبیعی بدون پرشوندگی

مقاومت توده سنگ به طور قابل توجهی توسط ناپیوستگی ها کنترل می شود و ناپایداری ها در عمق کم ممکن است با لغزش در امتداد درزه های سنگی رخ دهد. این پدیده در اعماق کم با اهمیت تر است. هدف از این مطالعه بررسی رفتار برشی درزه های سنگی طبیعی و بدون پر شوندگی است که از حفاری مغزه گیری به دست آمده اند. برای این منظور، آزمایش های برش مستقیم بر روی ۳۷ درزه سنگی طبیعی در شرایط بارگذاری نرمال ثابت انجام شد. تمامی نمونه ها از حفاری مغزه گیری در یک پروژه ژئوتکنیکی به دست آمدند. ویژگی های مورفولوژیکی درزه ها قبل از آزمایش با فتوگرامتری ثبت شدند. بر اساس نظریه های بارتن و سایر نظریه های کلاسیک، داده های آزمونهای آزمایشگاهی و با استفاده از پارامترهای مورفولوژیکی کمی سه بعدی، یک معیار مقاومت برشی اوج جدید برای درزه های سنگی طبیعی و بدون پرشدگی پیشنهاد شده است. مقاومت های اوج پیش بینی شده با استفاده از مدل جدید به خوبی با مقادیر مشاهده شده مطابقت دارند. علاوه بر این، مقایسه معیار جدید با مدل های سه بعدی قبلی نشان می دهد که در مقایسه با سایر معیارها، مقدار پیش بینی شده بر اساس معیار جدید با داده های آزمایشگاهی سازگارتر است. مشاهده شد که دقت تخمین معیار جدید برای درزه های طبیعی و بدون پر شدگی مناسب است.

کلیدواژه ها:

درزه های طبیعی ، مقاومت برشی ، مورفولوژی ، فتوگرامتری