سنجش گروهی میزان و انگیزه های عدم صداقت و مقایسه آن در مردان و زنان: یک مطالعه آزمایشی
محل انتشار: دوفصلنامه شناخت اجتماعی، دوره: 13، شماره: 24
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 11
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCPN-13-24_011
تاریخ نمایه سازی: 18 مرداد 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: عدم صداقت، رفتار فراگیری است که همراه با منفعت شخصی و زیان رساندن به فرد، گروه دیگر یا جامعه است. بنابراین هدف این پژوهش سنجش گروهی میزان و انگیزه های عدم صداقت و مقایسه آن در مردان و زنان است.روش: پژوهش حاضر به صورت طرح پس آزمون با دو گروه مردان و زنان (مطالعه تک ضربه ای) انجام می شود. جامعه آماری متشکل از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه گیلان است. نمونه پژوهش حاضر شامل ۱۸۹ دانشجو است که به روش نمونه گیری هدفمند و براساس ملاک های ورود و خروج انتخاب شده و در دو گروه مردان (۹۲ نفر) و زنان ( ۹۷نفر) قرار گرفتند و از روش پرتاپ تاس (فیشباخر، ۲۰۱۳) برای سنجش میزان و انگیزه های عدم صداقت استفاده شد و داده های حاصل با کمک آزمون دوجمله ای تحلیل شد. به منظور مقایسه ی میزان و انگیزه های عدم صداقت در دو جنس به ترتیب از آزمون t مستقل و آزمون خی دو استقلال استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد که بخش قابل توجهی از مردان (z=۴.۷۸, df=۹۱, p<۰.۰۰۱)، زنان (z=۱.۷۱, df=۹۶, p<۰.۰۵) و کل شرکت کنندگان (z=۴.۶۶, df=۱۸۸, p<۰.۰۰۱) با انگیزه «انسان اقتصادی» دست به رفتار عدم صداقت زده اند. انگیزه «تصویر من صادق» در مردان (z=۱.۱۵, df=۹۱, p<۰.۰۴۵)و رفتار محافظه کارانه در زنان (z=۱.۷۱, df=۹۶, p<۰.۰۵) در مواجهه با رفتار عدم صداقت مشاهده شد. همچنین مردان و زنان در میزان رفتار عدم صداقت (t=۱.۱۵, df=۱۸۷, p<۰.۱۷۵) و انگیزه انسان اقتصادی (χ²=۲.۸۰۵, df = ... ,p<۰.۰۹۳) تفاوت معناداری نداشتند.نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها، دستیابی به سود حداکثر، در افراد برانگیزاننده ی رفتار عدم صداقت است و هچنین در مردان و زنان به ترتیب ارائه تصویر صادقانه از خویشتن و رفتار محافظه کارانه نمود بیشتری دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جاوید تکجو
دانشجوی دکتری روان شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران .
ایرج شاکری نیا
دانشیار، گروه روان شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
سید ولی اله موسوی
دانشیار، گروه روان شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
سجاد رضائی
دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران .
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :