بررسی ارتباط مربی گری معلمان و فضای حمایتی مدرسه با انگیزه پیشرفت تحصیلی

هدف اصلی این تحقیق بررسی ارتباط میان مربی گری معلمان و فضای حمایتی مدرسه با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. پژوهش حاضر با رویکرد مروری و تحلیل اسناد و مطالعات داخلی طی سال های اخیر انجام شد تا نقش مولفه های مدرسه ای در برانگیختن انگیزه پیشرفت دانش آموزان واکاوی گردد. یافته ها نشان داد که فضای حمایتی مدرسه از طریق ایجاد امنیت عاطفی، بستر مشارکت اجتماعی و پذیرش تفاوت ها موجب تقویت اشتیاق و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان می شود. همچنین مربی گری معلمان از طریق ارائه بازخورد اثربخش، توجه به تفاوت های فردی و ایجاد فرصت تجربه و یادگیری فعال، باعث ارتقا سطح مسئولیت پذیری و انگیزه درونی برای موفقیت تحصیلی می گردد. کیفیت محیط فیزیکی و استفاده از راهبردهای فعال تدریس، دو عامل مکمل در این زمینه بودند که زمینه ساز مشارکت عمیق تر دانش آموزان شدند. در نتیجه، از یک سو فضای حمایتی مدرسه و از سوی دیگر مربی گری حرفه ای معلمان، مهم ترین پیشران های انگیزه و پیشرفت تحصیلی محسوب می شوند. بر اساس تحلیل ها، تقویت هر دو بعد محیطی و تربیتی توصیه می گردد تا پیشرفت تحصیلی و کیفیت یادگیری پایدار دانش آموزان تضمین شود.

کلیدواژه ها:

مربی گری معلمان ، فضای حمایتی مدرسه ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، محیط آموزش ، یادگیری مشارکتی