نقش معلم در تقویت تاب آوری دانش آموزان در برابر فشارهای اجتماعی و محیطی مدرسه

تاب آوری یکی از اساسی ترین مهارت های روانی و اجتماعی برای مقابله موثر با فشارهای تحصیلی و چالش های زندگی شخصی دانش آموزان محسوب می شود. معلمان به عنوان نزدیک ترین افراد به دانش آموزان در محیط مدرسه، نقشی تعیین کننده در شناسایی، تقویت و هدایت ظرفیت های تاب آوری ایفا می کنند. این مقاله با هدف بررسی نقش معلم در پرورش تاب آوری دانش آموزان، به بررسی راهکارها و شیوه های عملی می پردازد که می تواند از طریق روابط حمایتی، تشویق به خودکارآمدی، الگوسازی و آموزش مهارت های مقابله ای صورت گیرد. یافته ها نشان می دهد که معلمان با ایجاد فضای عاطفی ایمن و پذیرنده در کلاس، تقویت روابط انسانی، آموزش مستقیم مهارت های سازگاری و تشویق به حل مسئله، می توانند نقش کلیدی در افزایش تاب آوری دانش آموزان ایفا کنند. همچنین وجود تعامل مثبت بین معلم و دانش آموز، به عنوان یک عامل محافظ، در برابر افت تحصیلی و فشارهای روانی عمل می کند. بنابراین، توانمندسازی معلمان در حوزه مهارت های روان شناختی و ارتباطی، ضرورتی اساسی در مسیر تحقق اهداف آموزش و پرورش مبتنی بر سلامت روانی و موفقیت تحصیلی است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، معلم ، دانش آموز ، چالش تحصیلی ، حمایت روانی ، مهارت های مقابله ای