تاثیر خوانش و حفظ قرآن و متون کهن فارسی بر تربیت و توانمندسازی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر خوانش و حفظ متون قرآنی و ادبیات کهن فارسی بر مهارت های زبانی، شناختی و اجتماعی دانش آموزان انجام شده است. در این طرح، آموزش تلاوت و حفظ قرآن کریم در کنار مطالعه و تحلیل متون ارزشمند فارسی مانند شاهنامه، دیوان حافظ و گلستان سعدی به عنوان راهکاری موثر در بهبود مهارت های گفتاری، تقویت دایره واژگان، افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی به کار گرفته شد. یافته ها نشان می دهد که این روش موجب ارتقای توانایی های شناختی، تقویت مهارت های بیانی، بهبود تمرکز و افزایش انسجام شخصیتی دانش آموزان می شود. همچنین، مشارکت در فعالیت های خلاقانه نظیر ضبط پادکست های ادبی و اجرای نمایش های فرهنگی، تاثیر مثبتی بر پرورش تفکر انتقادی و مهارت های کار گروهی داشته است. نتایج این پژوهش بر اهمیت آموزش تلفیقی متون دینی و ادبی در قالب یادگیری مشارکتی تاکید دارد و پیشنهاد می شود که این رویکرد در سایر مدارس نیز گسترش یابد.

کلیدواژه ها:

خوانش متون کهن ، حفظ قرآن کریم ، مهارت های زبانی ، کاهش اضطراب اجتماعی ، یادگیری مشارکتی