تحلیلی بر اثرپذیری عملکرد سازمانی بر اساس مولفه های مدیریت دانش و کارآفرینی سازمانی در جهت افزایش بهره وری

عملکرد عبارت است از مجموعه رفتارهایی که افراد در ارتباط با شغل از خود نشان می دهند. بهسازی عملکرد، عبارت است از فرایند شناسایی شکاف ها، درک علل آن ها و سرانجام، تدوین راهبردهایی برای از میان بردن آن ها. عملکرد معادل اقتصاد، کارایی و اثربخشی برای یک برنامه ی خاص یا فعالیت است. عملکرد سازمانی به عنوان فعالیتی ارزشمند در سطح اجتماع تعریف می شود. با وجود اهمیت آن، این تعریف صریحا در ادبیات اقتصادی به رسمیت شناخته نشده است. از طرف دیگر، چند بعدی بودن مسایل موجود در سازمانی سبب می شود که این تعریف را بهبود داد. عملکرد سازمانی کارکنان به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های اندازه گیری میزان بهره وری در سازمان ها شناخته می شود. این عنصر یکی از مفاهیم بنیادین در مدیریت به شمار می رود. چرا که بسیاری از وظایف مدیریت بر اساس آن شکل می گیرد. کارآفرینی سازمانی فرآیندی در کارآفرینی است که سازمان طی می کند، تا همه کارکنان بتوانند در نقش کارآفرین انجام وظیفه کنند و تمام فعالیت های فردی یا گروهی را به طور مستمر، سریع و راحت در سازمان مرکزی به ثمر برسانند. هنگامی که فعالیت کارآفرینی توسط فرد یا گروه کارآفرین در داخل یک سازمان انجام بگیرد، به آن کارآفرینی سازمانی گویند. فعالیتی که بتواند با استفاده از خلاقیت، چیز نویی را همراه با ارزش جدید با استفاده از زمان، منابع، ریسک و به کارگیری همراهان بوجود آورد کارآفرینی گویند. کارآفرینی فقط فردی نیست. سازمانی هم می تواند باشد حتی شرکت های بزرگ اعم از دولتی و خصوصی هم می توانند به کارآفرینی دست زنند. هدف این پژوهش، بررسی اثر مدیریت دانش در عملکرد سازمان با توجه به کارآفرینی سازمانی می باشد. بر مبنای مطالعه ادبیات پژوهش، سه فرضیه تدوین گردید. با توزیع و جمع اوری پرسشنامه و تحلیل داده های مربوطه، فرضیات پژوهش همگی با تایید رسیدند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، عملکرد سازمانی ، کارآفرینی سازمانی