بررسی نقش و کارکردهای طرح سنجش بدو ورود به دبستان در ارتقاء برنامه درسی و تعاملات انسانی با تحلیلی مبتنی بر دیدگاه و تجربه معلمان پایه اول شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر، واکاوی نقش و کارکردهای طرح سنجش بدو ورود به دبستان در ارتقاء برنامه درسی و تعاملات انسانی، با تمرکز بر تحلیل داده محور دیدگاه ها و تجارب معلمان پایه اول شهر اصفهان است. پژوهش با روش پیمایشی و ابزار پرسش نامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن از طریق نظرسنجی متخصصان و ضریب آلفای کرونباخ تایید شد، انجام گرفت. پرسشنامه مذکور مبتنی بر متون کاوی اسناد و مدارک و نیز مصاحبه های پیشینی تدوین گردید. جامعه آماری معلمان پایه اول شهر اصفهان(۷۳۳ نفر) بودند که برای تعیین حجم نمونه با استفاده از نرم افزار G-Power، ۱۹۶ نفر از معلمان برآورد شده بود که ۱۸۳ پرسشنامه معادل ۳/۹۳% از آن ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که طرح سنجش، اگرچه امکان شناسایی استعدادها و نیازهای ویژه نوآموزان را فراهم می نماید و می تواند زمینه آگاهی بیشتر معلمان از تفاوت های فردی را گسترش دهد، اما اثربخشی واقعی آن بر اصلاح انتظارات آموزشی و بهبود تعاملات انسانی، وابسته به تفسیر فعال معلمان و پیوند با تجربه های زیسته آنان است. نتیجه گیری پژوهش تاکید می کند که تلفیق نظام مند داده های سنجش با رویکردهای حرفه ای معلمان، لازمه بهبود برنامه درسی و ارتقاء روابط انسانی در مدرسه است و اجرای موفق این طرح نیازمند تداوم آموزش، بازنگری در ابزارها و تعامل موثر میان معلمان و نهادهای سیاست گذار آموزشی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سنجش بدو ورود به دبستان ، برنامه درسی ، تعاملات انسانی ، معلمان پایه اول