پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس وابستگی به فضای مجازی و ذهن آگاهی در دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر بسطام

هدف از انجام پژوهش حاضر؛ پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس وابستگی به فضای مجازی و ذهن آگاهی دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر بسطام بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر بسطام در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بودند. به این منظور ۲۳۷ دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴)؛ وابستگی به فضای مجازی یانگ (۱۹۸۸) و ذهن آگاهی بائر و همکاران (۲۰۰۶) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین وابستگی به فضای مجازی با اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و بین ذهن آگاهی با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معنادار وجود داشت (۰۱/۰p<). و بین وابستگی به فضای مجازی و ذهن آگاهی با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان رابطه چندگانه وجود داشت (۰۱/۰p<). نتایج این مطالعه نشان داد که وابستگی به فضای مجازی و سطح ذهن آگاهی می توانند به عنوان عوامل پیش بینی کننده اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی نقش داشته باشند. این یافته ها بر اهمیت مدیریت استفاده از فضای مجازی و تقویت ذهن آگاهی به منظور کاهش اهمال کاری تحصیلی تاکید می کنند.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، وابستگی به فضای مجازی ، ذهن آگاهی