آموزش دو زبانه در مناطق بلوچی زبان فرصت یا تهدید،(مطالعه موردی : شهرستان سرباز)

چکیده این مقاله به بررسی ضرورت و پیامدهای آموزش دوزبانه در مناطق بلوچ زبان ایران، با تمرکز بر شهرستان سرباز، می پردازد. در این منطقه، بیشتر دانش آموزان زبان بلوچی را به عنوان زبان مادری خود دارند و آموزش رسمی تنها به زبان فارسی انجام می شود. این شکاف زبانی، مشکلاتی از جمله افت تحصیلی، بی علاقگی به مدرسه و کاهش مشارکت دانش آموزان را به همراه داشته است. مقاله حاضر با بهره گیری از نظریه های آموزشی، تجربه های جهانی، پژوهش های پیشین و داده های میدانی گردآوری شده از معلمان، خانواده ها و تجربه زیسته نویسنده، به تحلیل وضعیت موجود پرداخته و راهکارهایی برای بهره گیری از زبان مادری در جهت بهبود کیفیت آموزش ارائه داده است. یافته ها نشان می دهند که آموزش دوزبانه نه تنها موجب تقویت یادگیری و اعتمادبه نفس دانش آموزان می شود، بلکه نقش مهمی در ارتقاء عدالت آموزشی و کاهش نرخ ترک تحصیل دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش دوزبانه ، زبان مادری ، عدالت آموزشی ، توسعه فرهنگی ، شهرستان سرباز ، زبان بلوچی