رشد روانی- اجتماعی از منظر «اریک اریکسون»

این مقاله به بررسی نظریه رشد روانی-اجتماعی اریک اریکسون می پردازد که یکی از چارچوب های بنیادین در روانشناسی رشد محسوب می شود. اریکسون با گسترش دیدگاه فروید، رشد انسان را در هشت مرحله روانی-اجتماعی از تولد تا پیری توصیف می کند که هر مرحله با یک بحران اساسی همراه است. موفقیت یا شکست در حل این بحران ها بر شکل گیری هویت، روابط بین فردی و سازگاری اجتماعی فرد تاثیر می گذارد. مراحل رشد اریکسون شامل اعتماد در برابر عدم اعتماد، خودمختاری در برابر شرم و تردید، ابتکار در برابر احساس گناه، و سایر مراحل تا یکپارچگی خود در برابر ناامیدی است. این مقاله با تحلیل هر مرحله، نقش عوامل فرهنگی و اجتماعی را در رشد شخصیت برجسته می کند و اهمیت تعادل بین تعارض های هر مرحله را برای دستیابی به سلامت روانی نشان می دهد. در نهایت، کاربردهای این نظریه در تعلیم و تربیت، مشاوره و روان درمانی مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

رشد روانی-اجتماعی ، اریک اریکسون ، رشد ، مراحل رشد ، بحران های هویت ، روانشناسی رشد