بررسی ساختارمند نظریه های مدیریت آموزشی در عصرجدید

امروزه اهمیت و نقش آموزش و مدیریت آموزشی در توسعه و پیشرفت جوامع و سازمان ها بر کسی پوشیده نیست. اصولا ارتقای سطح علمی افراد و پویایی سازمان ها و بهره گیری آنان از تازه های جهان دانش، بدون تکیه بر آموزش و پرورش نیروهای مستعد و پویا میسر نبوده و حتی افزایش توان اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و شکوفایی سازمان های یادگیرنده منوط به بسط و گسترش آموزش و رویکردهای سیستم مدیریت آموزشی می باشد. وظیفه ی اساسی هر سازمان آموزشی دست یافتن به هدف های از پیش تعیین شده ی آموزشی و تربیتی است که ممکن است در حیطه های مختلف شناختی، عاطفی، روانی حرکتی و ادراکی - قرار بگیرد. نظام آموزشی در اثر تحولاتی که در سطح جامعه رخ داده است ازجهات گوناگون وسعت و گستردگی پیدا کرده است و این امر اهداف، وظایف و مسئولیت های آن را پیچیده تر و اداره امور را به مراتب دشوارتر نموده است. بنابراین امروزه اهمیت و نقش آموزش و مدیریت آموزشی در توسعه و پیشرفت جوامع و سازمان ها بر کسی پوشیده نیست. مدیریت آموزشی، در مقایسه با سایر حیطه های مدیریت، به لحاظ تاثیری که جریان و گردش فعالیت های آموزشی بر کیفیت فارغ التحصیلانی که وارد دوره های آموزش مدیریت می شوند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مدیران آموزشی با داده ها و اطلاعات و پیامدها و محصولاتی که در خلال مدیریت سازمانی موفق در دسترس است با نگاهی هوشمندانه و چشم اندازی روشن به تدبیر و اداره سازمان آموزشی خود می پردازند. در مقاله حاضر با روش کتابخانه ای ضمن کندکاوی در نظریه های مدیریت، قصد آن داریم کاربرداین نظریه ها را در مدیریت آموزشی تبیین نماییم.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مدیریت آموزشی ، نظریه های سازمان ، پویایی سازمان ، سازمان های آموزشی