تصفیه فاضلاب رنگرزی با استفاده از سیستم انعقاد الکتریکی ناپیوسته و بررسی اثر زمان ماند و فاصله الکترود بر راندمان حذف

تمایل به حفاظت از محیط زیست و افزایش تقاضای شیوه های سبز در برخورد با معضلات زیست محیطی، پژوهشگرا ن را به سمت درنظرگرفتن روشی پایدار و مطمئن در تصفیه فاضلاب رنگرزی سوق می دهد. یکی از این روش ها، تصفیه با استفاده از فرایند انعقاد الکتریکی است. در این پژوهش، به منظور ارزیابی کارایی سیستم انعقاد الکتریکی در تصفیه فاضلاب رنگرزی، یک رآکتور انعقاد الکتریکی ناپیوسته طراحی و تاثیر دو پارامتر فاصله بین الکترودها و زمان ماند بر راندمان حذف آلاینده ها بررسی شد. به منظور بررسی تاثیر فاصله الکترود، فاصله های ۲، ۵ و ۷ سانتی متر در نظر گرفته شد و به منظور مشخص کردن تاثیر زمان ماند، آزمایش ها با زمان ماند ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۲۵ و ۳۰ دقیقه انجام شد. بررسی نتایج نشان داد که بهترین فاصله بین الکترودها، ۵ سانتی متر و بهترین زمان ماند، ۲۰ دقیقه است که در این حالت، راندمان حذف BOD، COD، TSS، رنگ و کدورت به ترتیب ۸۳، ۸۵، ۹۸، ۹۸ و ۹۳ درصد محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که سیستم انعقاد الکتریکی پتانسیل زیادی در تصفیه فاضلاب رنگرزی دارد.

کلیدواژه ها:

Dyeing wastewater ، Electrocoagulation ، Electrode distance ، Retention time ، Removal efficiency ، فاضلاب رنگرزی ، انعقاد الکتریکی ، فاصله الکترود ، زمان ماند ، راندمان حذف