تحلیل نسبت میان «درمه» در مقام آموزه و «بدن حقیقت» بودا

در این مقاله، آموزه ی «درمه کایه» شریف ترین بدن و بدن حقیقت بودا تحلیل و معناشناسی شده است. نظریه ی تری کایه (سه کالبد)، که در آموزه ی بوداشناختی ریشه داشت و راهبان مهایانه مطرح کردند، کوششی بود برای تبیین نسبت میان بودای ازلی و بودای تاریخی در بستر نظام اندیشگی بودیسم. پرسش مقاله در خصوص معنای دقیق واژه ی «بدن» و تاثیر نگرش فلسفی مهایانیست ها در مقایسه با تاثیر طبیعت بودا در تئوریزه شدن درمه کایه و نسبت آن با مفهوم «درمه» در مقام تعلیم بودا است. داده های پژوهش با روش توصیفی  تحلیلی و با رجوع به منابع کتابخانه ای گردآوری، تحلیل و تفسیر شده اند. نتایج نشان می دهند درمه کایه معادل حقیقت غایی و ازلی  ابدی بودا است و بازتاب آموزه ای است که، بر اساس آن، دیدن درمه دیدن بودا تلقی می شود. تنها در ادبیات متقدم مهایانیستی بود که تتتا مطلع شناخت تتاگته دانسته و درمه کایه واجد دلالت های فلسفی، معنایی و هستی شناختی شد. بدین ترتیب، تتتا با درمه کایه یکی دانسته و، به دلیل حضور در همه چیز، به «بدن کیهانی» بودا بدل شد.

کلیدواژه ها:

بودیسم ، بدن ، درمه کایه ، مهایانه ، آموزه ی بوداشناخت