تاثیر تعامل معلم و دانش آموز بر کیفیت یادگیری

تعامل سازنده و اثربخش بین معلم و دانش آموز یکی از مهم ترین مولفه های تاثیرگذار در کیفیت فرآیند یادگیری است. در یک محیط آموزشی موفق، رابطه انسانی میان معلم و دانش آموز نه تنها بر انتقال مفاهیم درسی اثر می گذارد، بلکه به شکل گیری انگیزه های درونی، رشد مهارت های اجتماعی، افزایش مشارکت فعال و کاهش موانع روانی مانند اضطراب و ترس از شکست کمک می کند. این مقاله با رویکرد مروری، به بررسی ابعاد مختلف تعامل معلم و دانش آموز و تاثیر آن بر کیفیت یادگیری پرداخته و مطالعات نظری و تجربی مرتبط با این موضوع را تحلیل می کند.شواهد پژوهشی نشان می دهد که ارتباط گرم، احترام آمیز و متقابل بین معلم و دانش آموز، به شکل گیری فضای آموزشی امن، اعتماد متقابل و انگیزش درونی برای یادگیری منجر می شود. همچنین، سبک ارتباطی معلم، میزان درگیری عاطفی و شناختی او با دانش آموزان، و نحوه مدیریت کلاس، نقش اساسی در ارتقای کیفیت یادگیری دارد. از سوی دیگر، تعامل موثر می تواند به شناسایی بهتر نیازهای فردی دانش آموزان، تسهیل بازخورد سازنده و تقویت یادگیری معنادار بینجامد.در این مقاله، ضمن مرور ادبیات علمی مربوط به تعامل آموزشی، تلاش شده است تا نقش این تعامل در بهبود دستاوردهای تحصیلی، پرورش مهارت های شناختی و عاطفی، و کاهش شکاف های یادگیری مورد واکاوی قرار گیرد. در پایان، پیشنهادهایی کاربردی برای ارتقای تعامل میان معلمان و دانش آموزان در راستای افزایش کیفیت یادگیری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تعامل معلم و دانش آموز ، کیفیت یادگیری ، ارتباط آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، مدیریت کلاس ، رابطه انسانی در آموزش ، یادگیری معنادار ، بازخورد آموزشی