اثرات اقتصادی گسترش ارز دیجیتال بانک مرکزی

با تغییر الگوی رفتار خرید و پرداخت، استفاده از پول نقد به طور چشمگیری کاهش یافته و ترجیح افراد به بهره گیری از روش های پرداخت دیجیتال افزایش یافته است. این روند، نیاز به ابزاری امن، کارآمد و دیجیتالی برای انجام مبادلات مالی را تشدید کرده و زمینه ساز معرفی ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی آثار گسترش CBDC بر متغیرهای کلان اقتصاد ایران، از یک الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی (DSGE) بهره گرفته و دوره زمانی ۱۳۸۳:۱ تا ۱۴۰۱:۱ را پوشش می دهد. نتایج حاصل از شبیه سازی مدل نشان می دهد که شوک ناشی از توسعه CBDC، منجر به افزایش تقاضای خانوار برای ارز دیجیتال و کاهش تقاضا برای پول نقد شده است. از آن جا که استفاده از CBDC هزینه مبادله را کاهش می دهد، مخارج مصرفی و سرمایه گذاری خانوارها افزایش یافته است. همچنین، قابلیت ردیابی تراکنش های مبتنی بر CBDC موجب ارتقای شفافیت اقتصادی، افزایش تولید و رشد اقتصادی، و کاهش نرخ تورم شده است. این یافته ها نشان می دهد که پیاده سازی صحیح CBDC می تواند به بهبود عملکرد اقتصاد کلان ایران کمک کند و ابزاری موثر در ارتقای کارایی نظام پرداخت و سیاست گذاری اقتصادی باشد.

کلیدواژه ها:

ارز دیجیتال بانک مرکزی ، تقاضای پول ، الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی