مطالعه اثرات کود زیستی و عصاره های جلبک اسپیرولینا بر عملکرد و خصوصیات بیوشیمیایی میوه های فیسالیس زرد (Physalis peruviana L.)

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات کود زیستی همراه با عصاره­ های جلبک اسپیرولینا بر خصوصیات عملکردی و بیوشیمیایی میوه­ های فیسالیس زرد (.Physalis peruviana L) انجام شد. برای این منظور کود زیستی ازتوباکتر (در غلظت ۰ و  ۰/۵ درصد) همراه با عصاره جلبک خوراکی اسپیرولینا در غلظت ­های ۰، ۰/۲۵ و ۰/۵ درصد روی گیاه فیسالیس زرد به صورت کشت گلدانی و در ۴ تکرار (۸ گلدان در هر تکرار) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی درشرایط گلخانه­ ای انجام شد. بعد از گذشت دو هفته از استقرار گیاهان در گلخانه،­ محلول پاشی در سه مرحله و هر ۱۵ روز یک بار انجام شد. دو هفته بعد از آخرین محلول­پاشی صفاتی مانند وزن ­تر و خشک میوه، عملکرد بوته و برخی صفات بیوشیمایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان­ داد که محلول­پاشی عصاره جلبک اسپیرولینا و کود زیستی تاثیر قابل توجهی در افزایش صفات عملکردی، شاخص طعم و مواد جامد محلول میوه­ های فیسالیس زرد داشته است. طی بررسی صفات عملکردی مشاهده ­شد که بیشترین میزان وزن­ تر میوه (۴/۴۹ گرم)، وزن خشک میوه (۰/۹۳ گرم) و عملکرد بوته ( ۲۸۶/۴۲ گرم) در گیاهان تیمار شده با عصاره جلبک در غلظت ۰/۵درصد به دست آمد. بیشترین میزان آنتی ­اکسیدان کل در گیاهان تیمار شده با عصاره جلبک اسپیرولینا در غلظت ۰/۵ درصد به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین تاثیر در افزایش محتوای فنل کل ( ۳/۱۱ میلی­ گرم در گرم وزن خشک) در میوه ­های فیسالیس تیمار شده با عصاره جلبک اسپیرولینا  در غلظت ۰/۲۵ درصد تحت شرایط استفاده از کود زیستی در غلظت ۰/۵ درصد مشاهده شد که این میزان ۴۲/۱۲درصد بیشتر از شرایط کنترل بود. نتایج پژوهش حاضر نشان می­دهد استفاده از کودهای­زیستی ضمن افزایش عملکرد گیاهان، می ­تواند سبب کاهش مصرف کودهای شیمیایی شده و در جلوگیری از آلودگی محیط زیست و هوا نقش موثری داشته باشد

کلیدواژه ها:

آزتوباکتر ، اسپیرولینا ، شاخص طعم ، محتوای فنل کل ، مواد جامد محلول ، عروسک پشت پرده