بررسی رابطه روانشناسی مثبت نگر با ناگویی هیجان و اضطراب در زوجین

مقدمه: امروزه با توجه به زیاد شدن آمار زوجین متقاضی طلاق و آثار نامطلوب آن بر جامعه و اجتماع بشری بررسی عوامل موثر بر آن بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته است. در همین راستا، این پژوهش با هدف تعیین بررسی رابطه روانشناسی مثبت نگر با ناگویی هیجان و اضطراب در زوجین صورت گرفته است. روش: روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی زوجین در شهر مشهد بودند که از بین زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۸۰ نفر از این زوجین به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴)، پرسشنامه اضطراب (بک، اپشتاین، براون و استبر، ۱۹۹۸)، پرسشنامه ویژگی های روانشناسی مثبت (۲۰۰۸)، رشید استفاده شد. برای تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که بین ناگویی هیجانی و اضطراب رابطه مثبت و معنادار و میان ناگویی هیجان، اضطراب و روانشناسی مثبت رابطه منفی و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق، شناخت وکسب مهارت های ارتباطی توسط زوجین، باتوجه به رابطه ی معنادار متغیرهای پژوهش می تواند نقش موثری در کاهش تقاضای طلاق داشته باشد. کلیدواژه ها: زوجین، اضطراب، ناگویی هیجان، روانشناسی مثبت نگر

کلیدواژه ها:

زوجین ، اضطراب ، ناگویی هیجان ، روانشناسی مثبت نگر