اثربخشی معنویت درمانی بر افکار خودکشی و اضطراب

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنویت درمانی بر افکار خودکشی و اضطراب دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تبریز بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر تبریز انتخاب شدند. به منظور غربالگری دانش آموزان با اضطراب و افسردگی بالا، پرسشنامه های افکار خودکشی بک (۱۹۹۹) و پرسشنامه اضطراب بک روی آن ها اجرا شد. سپس ۴۰ دانش آموزی که بالاترین نمره را کسب کردند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی ۲۰ نفر در گروه آزمایش (ذهن آگاهی) و ۲۰ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد که معنویت درمانی بر کاهش افکار خودکشی و اضطراب در دانش آموزان تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

معنویت درمانی ، افکار خودکشی ، اضطراب ، دانش آموزان