تاثیر آموزش مبتنی بر پروژه بر یادگیری فعال دانش آموز

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر پروژه (Project-Based Learning - PBL) بر ارتقای یادگیری فعال در دانش آموزان دوره متوسطه است. در عصر کنونی، تغییر نگرش نسبت به روش های سنتی آموزش و حرکت به سوی رویکردهای دانش آموز محور، امری ضروری در نظام های آموزشی به شمار می رود. آموزش مبتنی بر پروژه به عنوان مدلی نوآورانه، توانایی درگیر نمودن دانش آموزان در فعالیت های معنادار و حل مسائل واقعی را داراست که منجر به تقویت مولفه هایی چون تفکر انتقادی، تعامل گروهی، خودتنظیمی در یادگیری، و انگیزه درونی می شود.پژوهش حاضر با استفاده از روش شبه تجربی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه آموزش سنتی و آموزش مبتنی بر پروژه تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه استاندارد یادگیری فعال، چک لیست مشاهده مشارکت کلاسی، و مصاحبه های نیمه ساخت یافته بود. داده های کمی از طریق آزمون های آماری مانند t-test و تحلیل کوواریانس، و داده های کیفی با روش تحلیل مضمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج کمی پژوهش نشان دهنده بهبود قابل توجه در ابعاد یادگیری فعال دانش آموزانی بود که با رویکرد پروژه محور آموزش دیده اند. داده های کیفی نیز حاکی از افزایش انگیزه، احساس مالکیت نسبت به یادگیری، و رشد اعتماد به نفس در میان دانش آموزان بود. بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر پروژه، زمینه ای غنی برای توسعه یادگیری فعال و پرورش مهارت های کلیدی در نسل آینده فراهم می سازد. استفاده هدفمند از این رویکرد می تواند نقش مهمی در تحول نظام های آموزشی ایفا نماید

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، آموزش مبتنی بر پروژه ، مهارت های قرن ۲۱ ، روش های نوین تدریس ، خودتنظیمی ، تفکر انتقادی ، آموزش مشارکتی