نقش آموزش تعاملی مبتنی بر فناوری و تقویت مهارت های زندگی روزمره در آماده سازی دانش آموزان پایه هفتم پیش حرفه ای با آسیب دیدگی ذهنی برای ورود به بازار کار

هدف این پژوهش بررسی تاثیر و کارآمدی تکنیک آموزش تعاملی مبتنی بر فناوری در تقویت مهارت های زندگی روزمره و فراهم آوردن بستری مناسب برای ورود به بازار کار در میان دانش آموزان پایه هفتم پیش حرفه ای کم توان ذهنی مدرسه استثنایی نیکان است. این پژوهش با تکیه بر روش های نوین آموزشی و بهره گیری از ابزارهای فناورانه همچون نرم افزارهای تعاملی، فناوری های نوین، مهارت های زندگی(آشپزی)، کاشت سبزی و ساخت جعبه های هدیه به دنبال ارزیابی میزان تاثیر این رویکرد بر توانمندسازی دانش آموزان در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی است. در این تحقیق، تمرکز ویژه ای بر ارتقای مهارت های اجتماعی، شغلی، حل مسئله، و برقراری ارتباطات موثر از طریق فناوری های آموزشی و مهارت های زندگی شده است. پژوهشگران معتقدند که محیط های یادگیری تعاملی که از فناوری بهره می برند، می توانند موجب کاهش اضطراب، افزایش سطح تمرکز، و بهبود توانایی تعامل و همکاری گروهی در میان دانش آموزان آسیب دیده ی ذهنی شوند. این امر به نوبه خود نه تنها فرایند یادگیری را تسهیل می کند، بلکه زمینه ساز افزایش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان در فعالیت های آموزشی و عملی نیز خواهد بود. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که به کارگیری فناوری ها و آموزش مهارت های زندگی به طور قابل ملاحظه ای موجب تقویت مهارت های عملی و شغلی دانش آموزان شده و آن ها را برای ورود به محیط های شغلی واقعی آماده ساخته است. نتایج نشان داد که استفاده از این تکنیک ها باعث افزایش اعتماد به نفس، ارتقای استقلال در انجام فعالیت های روزمره، و بهبود توانایی تصمیم گیری در شرایط مختلف شده است. همچنین، کاربرد فناوری نوین و آموزش مهارت های زندگی منجر به ایجاد محیطی پویا و جذاب برای یادگیری شده که در آن دانش آموزان با نیازهای ویژه، با انگیزه بیشتری به کسب مهارت های مورد نیاز خود می پردازند. به طور کلی، این تحقیق نشان می دهد که بهره گیری از فناوری های آموزشی نه تنها بر توسعه مهارت های زندگی و شغلی دانش آموزان آسیب دیده ی ذهنی تاثیرمثبت دارد، بلکه می تواند به عنوان ابزاری موثر در توانمندسازی این گروه از دانش آموزان به کار گرفته شود. به کارگیری این روش های نوین آموزشی، با ایجاد فرصت های برابر در یادگیری، می تواند دانش آموزان آسیب دیده ذهنی را برای حضور فعال تر و موثرتر در جامعه و بازار کار آماده کند و به آن ها کمک کند تا نقش های اجتماعی و حرفه ای خود را با اطمینان و مهارت بیشتری ایفا نمایند.

کلیدواژه ها:

آموزش فناوری ، مهارت های زندگی ، بازار کار ، کم توان ذهنی ، آموزش مهارت های شغلی ، آموزش تعاملی