نقش هوش مصنوعی در ارتقاء سلامت روان: از الگوریتم تا درمان دیجیتال

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی در ارتقاء سلامت روان، به صورت مطالعه ای موردی و کیفی انجام شد. در این مطالعه، ابزارها و پلتفرم های دیجیتالی مبتنی بر هوش مصنوعی مانند چت بات های درمانی، سیستم های پیشنهادگر و محیط های درمانی شبیه سازی شده مورد تحلیل قرار گرفتند. روش تحلیل داده ها بر پایه تحلیل مضمون و چارچوب های نظری روان شناختی مانند نظریه خودکارآمدی بندورا و درمان شناختی رفتاری بود. یافته ها نشان داد که سیستم های مبتنی بر AI قابلیت شبیه سازی تعامل درمانی، تحلیل داده های رفتاری و ایجاد درمان های شخصی سازی شده را دارند. این فناوری می تواند موانع اقتصادی، جغرافیایی و اجتماعی در دسترسی به خدمات سلامت روان را کاهش دهد و خدماتی با کیفیت، پیوسته و بدون قضاوت ارائه دهد. همچنین مشخص شد که هوش مصنوعی می تواند در کنار متخصصان سلامت روان، نقش مکمل ایفا کرده و فرآیند درمان را موثرتر و پایدارتر کند. از سوی دیگر، چالش هایی مانند حفظ حریم خصوصی، سوگیری الگوریتم ها و محدودیت در درک پیچیدگی های انسانی نیازمند توجه ویژه اند. با وجود محدودیت های مطالعه، نتایج نشان می دهد که ادغام هوش مصنوعی در درمان های سلامت روان نه تنها ممکن است، بلکه یک ضرورت آینده نگرانه محسوب می شود. پیشنهاد می شود مطالعات آتی با داده های تجربی و در مقیاس گسترده تر انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سلامت روان ، درمان دیجیتال ، چت بات درمانی ، تحلیل کیفی ، مطالعه موردی ، یادگیری ماشین ، شخصی سازی درمان ، خودکارآمدی ، درمان شناختی رفتاری