نقش ذهن آگاهی در آموزش خودتنظیمی هیجانی به کودکان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر ارتقاء خودتنظیمی هیجانی در کودکان دوره ابتدایی بود. این مطالعه به شیوه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود. نمونه ای شامل ۴۰ نفر (۲۰ نفر گروه آزمایش، ۲۰ نفر گروه کنترل) از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان کودکان و چک لیست مشاهده رفتاری معلم بود. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای، آموزش ذهن آگاهی دریافت کرد؛ در حالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه در نمرات پس آزمون تنظیم هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۰۱). نتایج حاکی از آن است که آموزش ذهن آگاهی منجر به افزایش راهبردهای هیجانی مثبت (پذیرش، تمرکز مجدد، برنامه ریزی) و کاهش راهبردهای ناسازگار (نشخوار، فاجعه سازی، سرزنش خود) در کودکان شده است. این پژوهش تاکید می کند که تلفیق آموزش ذهن آگاهی با برنامه های درسی مدارس می تواند به ارتقاء سلامت روان کودکان کمک کند.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، خودتنظیمی هیجانی ، کودکان ، تنظیم شناختی هیجان ، مداخله روان شناختی