اثربخشی گروه درمانی به روش کنگره ۶۰ (DST) بر تنظیم هیجان در همسران معتادان مرد در حال بهبودی شهر اصفهان

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی گروه درمانی به روش کنگره ۶۰ (DST) بر تنظیم هیجان در همسران معتادان مرد در حال بهبودی شهر اصفهان بود که به روش نیمه آزمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل همه ی زنان دارای همسر معتاد در حال بهبودی به روش کنگره ۶۰ در مراکز کنگره ۶۰ در شهر اصفهان در سال ۱۴۰۳ بود که از این میان و با توجه به ملاک های ورود و خروج، در مجموع ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجانی (گراس، ۲۰۰۳) بود. گروه آزمایش تحت گروه درمانی به روش کنگره ۶۰ برگرفته از پژوهش ذوقی (۱۴۰۳) قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ی تاثیر مثبت و معنادار گروه درمانی به روش کنگره ۶۰ (DST) بر بهبود تنظیم هیجان در همسران معتادان مرد در حال بهبودی شهر اصفهان بود. لذا نتایج پژوهش حاضر می تواند مبنای تجربی مناسبی برای تدوین برنامه های آموزشی مبنی بر گروه درمانی به روش کنگره ۶۰ در جهت کمک به افراد در حال ترک و خانواده های آن بهره ورفت.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی به روش کنگره ۶۰ (DST) ، تنظیم هیجان ، همسران معتادان مرد در حال بهبودی