تحلیل یکنواختی یا ناهمگنی توزیع بارش در مقیاسهای زمانی مختلف

الگوهای بارش در ایران از تنوع قابل توجهی برخوردار است که ناشی از موقعیت خاص جغرافیایی و شرایط اقلیمی متنوع این سرزمین می باشد. در بعد، زمانی شاهد توزیع نامتعادل بارش ها در طول سال هستیم به طوری که بیش از ۷۰ درصد بارش سالانه در نیمه سرد سال (آبان تا فروردین) اتفاق می افتد و این در حالی است که فصل گرم سال با کمبود شدید بارش مواجه است. از سوی دیگر در بعد، مکانی اختلاف بارش بین مناطق مختلف کشور به بیش از ۱۰ برابر میرسد؛ به عنوان مثال، سواحل شمالی سالانه بیش از ۱۲۰۰ میلیمتر بارش دریافت می کنند در حالی که این مقدار در مناطق مرکزی کویری به کمتر از ۱۰۰ میلیمتر کاهش می یابد. این نوسانات شدید بارشی چالش های متعددی را در زمینه مدیریت منابع، آب، برنامه ریزی کشاورزی و حتی الگوی سکونتگاه های انسانی ایجاد کرده است. مطالعات اخیر نشان میدهد که تغییرات اقلیمی جهانی این نوسانات را تشدید کرده و منجر به افزایش فراوانی وقوع حوادث حدی مانند سیلاب های ناگهانی و دوره های طولانی خشکسالی شده است. این شرایط لزوم بازنگری در سیاست های مدیریت منابع آب و توسعه راهکارهای سازگاری با تغییرات اقلیمی را بیش از پیش آشکار ساخته است.

کلیدواژه ها:

بارش ، خشکسالی ، منابع