بررسی تاثیر گزارشگری پایداری بر ارتقاء مدیریت ریسک و شفافیت مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر گزارشگری پایداری بر ارتقاء مدیریت ریسک و شفافیت مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ است. جامعه آماری، شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران است که پس از اعمال معیارهای غربال گری، داده های مربوط به ۵۰۰ سال-شرکت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش تحقیق از نوع کاربردی و مبتنی بر رویکرد توصیفی-همبستگی است و برای آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیونی داده های تابلویی (Panel Data) و نرم افزار ایویوز استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که گزارشگری پایداری تاثیر منفی و معناداری بر شاخص ریسک شرکت داشته (ضریب: -۰.۲۴۵، سطح معناداری: ۰.۰۰۳) و موجب بهبود مدیریت ریسک می گردد. همچنین، گزارشگری پایداری با ضریب مثبت و معنادار (۰.۳۸۵، سطح معناداری: ۰.۰۰۰)، اثر مستقیم و محسوسی بر ارتقاء شفافیت مالی شرکت ها دارد. این یافته ها با بسیاری از پژوهش های داخلی و خارجی هم خوان بوده و بر اهمیت به کارگیری استانداردهای گزارشگری پایداری در ارتقاء سلامت مالی و اطلاعاتی بازار سرمایه ایران تاکید می کند. در پایان، بر لزوم توجه مدیران، نهادهای ناظر، حسابرسان و سرمایه گذاران به گزارشگری پایداری و طراحی دستورالعمل های افشای مناسب در این زمینه، توصیه شده است. همچنین، انجام پژوهش های آتی با بررسی ابعاد مختلف پایداری و استفاده از روش های آماری پیشرفته پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

گزارشگری پایداری ، مدیریت ریسک ، شفافیت مالی ، داده های تابلویی ، بورس اوراق بهادار تهران