فضاهای معماری برای چاپ سه بعدی دارو و اندام: ارزیابی انتقادی، چارچوب نظری، و ملاحظات اخلاقی در جوامع اسلامی

فناوری چاپ سه بعدی زیستی، به عنوان یک نوآوری دگرگون کننده، پتانسیل چشمگیری برای متحول کردن پزشکی، به ویژه در زمینه های تولید داروهای شخصی سازی شده و مهندسی بافت/اندام، دارد. موفقیت این فناوری نه تنها به پیشرفت های بیولوژیکی و مهندسی مواد بستگی دارد، بلکه به طور فزاینده ای به طراحی و مدیریت فضاهای فیزیکی که این فرآیندها در آن ها انجام می شوند، وابسته است. این مقاله به بررسی انتقادی وضعیت فعلی تحقیقات در زمینه فضاهای معماری برای چاپ سه بعدی دارو و اندام می پردازد، محدودیت ها و چالش های موجود را شناسایی می کند، و یک چارچوب نظری نوآورانه برای طراحی این فضاها ارائه می دهد. در ادامه، با انجام یک بررسی ، پیامدهای این پیشرفت ها را در جوامع اسلامی مورد بحث قرار می دهد و ملاحظات اخلاقی مرتبط، از جمله مزایا، خطرات و دستورالعمل های اجرای مسئولانه، را با رویکردی فلسفی عمیق بررسی می کند. هدف نهایی، ارائه یک دیدگاه جامع و کاربردی برای توسعه پایدار و اخلاقی این حوزه در بستر فرهنگی و فقهی جوامع اسلامی است.

کلیدواژه ها:

چاپ سه بعدی زیستی ، معماری سلامت ، طراحی آزمایشگاه ، اخلاق زیستی ، جوامع اسلامی ، چارچوب نظری