مداخلات روانشناختی در پیروی دارویی و درمان بیماریها و ارتقای سلامت

پیروی دارویی (Medication Adherence) یکی از چالش های اساسی در درمان بیماری های مزمن به شمار می رود و عدم پایبندی بیماران به دستورات دارویی می تواند منجر به وخامت بیماری، افزایش هزینه های درمانی و کاهش کیفیت زندگی شود. مطالعات نشان می دهند که عوامل روان شناختی، از جمله باورهای فرد درباره بیماری و دارو، انگیزش، سطح آگاهی، حمایت اجتماعی و سلامت روان، نقش تعیین کننده ای در میزان پیروی دارویی ایفا می کنند. از این رو، مداخلات روان شناختی، به ویژه مبتنی بر رویکردهایی چون مصاحبه انگیزشی، درمان شناختی-رفتاری، آموزش مهارت های مقابله ای و توانمندسازی بیماران، می توانند تاثیر بسزایی در بهبود رفتارهای سلامت و پایبندی بیماران به درمان داشته باشند. این مقاله با مروری بر یافته های پژوهشی، به بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی در ارتقای پیروی دارویی و نقش آن ها در بهبود پیامدهای درمانی و سلامت کلی بیماران می پردازد. همچنین بر اهمیت ادغام رویکردهای روان شناختی در نظام مراقبت سلامت برای بهبود اثربخشی درمان ها تاکید می شود.هدف از این مقاله، بررسی نقش و اهمیت مداخلات روان شناختی در بهبود پیروی دارویی، ارتقای سلامت روان و جسم بیماران و ارائه پیشنهادهایی برای ادغام این مداخلات در برنامه های درمانی است. همچنین تلاش خواهد شد تا بر اساس شواهد علمی، به معرفی موثرترین رویکردهای روان شناختی در این زمینه پرداخته شود

کلیدواژه ها:

پیروی دارویی ، مداخلات روان شناختی ، سلامت روان ، درمان بیماری ها ، ارتقای سلامت ، درمان شناختی-رفتاری ، مصاحبه انگیزشی