مقامات عرفانی در طریقت شیخ صفیالدین اردبیلی

طی کردن سیر الی الله - یک سفر انفسی - راهی بس دشوار و طوالنی و البته دارای مراحل گوناگونی می باشد که به اصطلاح تصوف و عرفان مقام گفته می شود. ولی گذر از یک مقام و رسیدن به مقام بعدی مستلزم مجاهدات و ریاضات متناسب با سطح آن مقام می باشد. با توجه به بررسی انجام شده در طریقت صفویه که شیخ این طریقت (شیخ صفیالدین اردبیلی) ریاضات و مجاهدات زیادی را متحمل شده و تمامی آن مقامات را سپری کرده، طالبان این طریقت نیز تحت نظر شیخ خود که کمیت و کیفیت ریاضت متناسب با هر مقام را برای طالب تعیین می کرد، یک به یک گذر کرده و به مقصود مورد نظر رسیدند؛ به طوری که نخستین مقام با توبه آغاز شده و به مراحلی چون: تقوا، زهد، توکل و رضا ادامه می یافت. به عقیده شیخ صفی سالک پس از رسیدن به آخرین مقام که به وصال حضرت عشق دست می یابد، به درک و معرفت ی از حق تعالی میرسند که سراسر وجود سالک را عشق الهی فرا می گیرد. عشقی که در ابتدای راه مسبب این حرکت بوده ولی در پایان مقامات به حدی قوت گرفته که ماسوای او در مقابل چشمان سالک هیچ است لذا رضایت و خشنودی او را بر دشواری ریاضات و سختیهای راه خود ترجیح می دهد و پله پله به مالقات خدا میرسد.

کلیدواژه ها:

مقامات ، سیر و سلوک ، شیخ صفی ، عرفان