رابطه مرادی و مریدی شیخ صفی الدین اردبیلی

تعلیم و تربیت در طول تاریخ همیشه از ویژگی های بوده است و این موضوع در زمینه عرفان و تصوف به ویژه مورد توجه قرار می گیرد. در این حوزه، مفاهیمی چون مرادی و مریدی به طور خاص مطرح می شود و نقش مراد یا شیخ به عنوان راهنما و سلوک بسیار حیاتی است. بررسی زندگی شیخ صفی الدین اردبیلی نشان می دهد که وجود استادی راه بلد برای سالک نیاز دارد. او پس از سال ها ریاضت و مجاهدت بدون استاد، با این که در حد بسیار بالایی قرار دارد، استادی را که می فهمند پیدا می کند. در نهایت، با توجه به هدف خود، شیخ زاهد گیلانی را به عنوان استاد خود انتخاب کرد و با راهنمایی های او به فناء و سپس بقاء بالله نائل شد. این مرحله، آغاز طریقت صفویه بود که شیخ صفی با شیخ زاهد، میراث معنوی او را ادامه داد. شیخ زاهد با پرورش معنوی شیخ صفی، نقش مهمی در شکل گیری ساختار فکری و عقیدتی خاندان صفوی ایفا کرد. شیخ صفی ابتدا به مرتبه مریدی رسید و سپس به مقام قائم مقامی استادش ارتقاء یافت و در نهایت به مرتبه استادی رسید. او هزاران مرید را تربیت و کرد و بدین ترتیب، تاثیری که بر عرفان و تصوف در تاریخ ایران گذاشت. این روند نشان دهنده وجود استاد در سیر و سلوک عرفانی و تاثیر آن بر شکل گیری طریقت های معنوی است.

کلیدواژه ها:

مراد ، مرید ، عرفان ، تصوف ، شیخ صفی الدین ، طریقت