سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی خانواده و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در ایران

در این پژوهش رابطه سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی والدین و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، با استفاده از روش تحلیل ثانویه داده ها، مورد بررسی قرار گرفته است. داده های آماری این پژوهش از یافته های پژوهش های تجربی سال های اخیر، به ویژه پیمایش ملی رفتارهای فرهنگی ایرانیان در سال ۱۳۷۸ و پیمایش های ملی ارزش ها و نگرش های ایرانیان در سال های ۱۳۹۴، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۲، استخراج شده اند. برای سنجش سرمایه فرهنگی عناصری همچون دانش، آگاهی و اطلاعات گوناگون اجتماعی و فرهنگی، که به واسطه مطالعه یا استفاده از رسانه های ارتباطی گوناگون به دست می آیند، مورد بررسی قرار گرفته اند، و برای سنجش سرمایه اجتماعی نیز عناصری همچون میزان روابط اجتماعی، اعتماد اجتماعی و میزان مشارکت در گروه های اجتماعی، تحقق عدالت مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش نشان می دهد که بین سرمایه فرهنگی و اجتماعی خانواده و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج نقد و بررسی داده های تجربی بیانگر این موضوع است که سرمایه فرهنگی نظیر کم بودن ساعت مطالعه در ایران، استفاده نادرست از تحصیلات و... روبه ضعف و انحطاط است. و همچنین مولفه های سرمایه اجتماعی نظیر روابط بین فردی، اعتماد بین فردی رو به کاهش است. دیدگاه ها و یافته های پژوهش های تجربی در ایران، به ویژه پژوهش حاضر، نیز این قضیه را مورد تایید قرار داده اند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سرمایه فرهنگی ، پیشرفت تحصیلی ، اعتماد اجتماعی