بررسی مقایسه ای مهارت های ارتباطی و مهارت حل مسئله بر سلامت روانی و کاهش استرس در دانش آموزان مدارس ارومیه

هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای تاثیر مهارت های ارتباطی و مهارت حل مسئله بر سلامت روان و کاهش استرس دانش آموزان مقاطع مختلف تحصیلی در شهر ارومیه بود. این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و با رویکرد کمی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه های ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم در مدارس دولتی شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۳۰۴-۱۴۰۴ بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد ۱۰۸۱ دانش آموز (۶ نفر از هر مقطع) به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسش نامه مهارت های ارتباطی، پرسشنامه مهارت حل مسئله، مقیاس سلامت روان GHQ-۲۸ و مقیاس استرس ادراک شده کوهن بود که روایی و پایایی آنها پیشتر تایید شده و پایایی آنها در مطالعه حاضر با استفاده از آلفای کرونباخ مطلوب گزارش شد. داده ها با بهره گیری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)، آزمون تعقیبی توکی و هم بستگی پیرسون تحلیل گردید. نتایج نشان داد که هر دو متغیر مهارت ارتباطی و حل مسئله با سطح معناداری ۰.۰۵p< بر سلامت روانی و کاهش استرس تاثیر مثبت دارند. همچنین تفاوت معناداری بین سطوح مقاطع تحصیلی از نظر این متغیرها مشاهده شد؛ به طوری که دانش آموزان دوره متوسطه دوم در هر دو مهارت، میانگین باالتری کسب کردند. این یافته ها ضرورت گنجاندن آموزش مهارت های زندگی در برنامه های درسی به منظور ارتقای سلامت روان در سنین مدرسه را برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، مهارت حل مسئله ، سلامت روان ، استرس ، دانش آموزان ، ارومیه