مروری بر پدیده انسداد و اثر آن بر آبشستگی پایه پل مرکب در مقایسه با گروه پایه

آبشستگی اطراف پایه های پل به عنوان یک دغدغه مهم در مهندسی هیدرولیک، تهدید جدی برای پایداری و ایمنی سازه های پل ایجاد می کند. این مقاله مروری به طور سیستماتیک اثرات انسداد بر آبشستگی اطراف انواع مختلف پایه های پل، از جمله تک پایه، گروه پایه و مرکب را با تلفیق یافته ها از مطالعات تجربی و عددی بررسی می کند. انسداد به طور بنیادین مشخصه های هیدرودینامیکی را تغییر می دهد، سرعت های جریان محلی را افزایش داده و گرداب هایی ایجاد می کند که آبشستگی را تشدید می بخشد. میزان انسداد که توسط شکل، اندازه و پیکربندی پایه ها تعیین می شود، نقش کلیدی در تعیین عمق و توزیع آبشستگی دارد. پایه های مرکب، که به دلیل مزایای توزیع بار و پایداری به طور فزاینده ای در پل های مدرن مورد استفاده قرار می گیرند، الگوهای منحصر به فردی از آبشستگی را، به ویژه در مقایسه با تک پایه ها و گروه پایه ها، به دلیل هندسه پیچیده خود نشان می دهند. از طریق تحلیل تطبیقی، این مقاله به بررسی نحوه واکنش پیکربندی های مختلف پایه ها تحت شرایط انسداد متفاوت می پردازد، شکاف های موجود در تحقیقات را شناسایی می کند و جهت گیری های تحقیقاتی آینده را به منظور افزایش دقت پیش بینی های آبشستگی و بهبود روش های طراحی پل پیشنهاد می دهد. درک جامع از تعامل بین پیکربندی های پایه و انسداد می تواند راهنمای توسعه راهکارهای موثرتر کاهش آبشستگی را فراهم آورد، که برای تضمین ایمنی و کارایی طولانی مدت زیرساخت های پل حیاتی است.

کلیدواژه ها:

تلاطم ، مقطع موثر ، گودال آبشستگی ، گروه پایه ، پایه مرکب