بررسی و تاثیر رشد پس از آسیب در زنان مطلقه بر اساس خودشفقتی و بخشودگی با اثر متغییر میانجی پذیرش و عمل

هدف پژوهش حاضر شناخت رابطه میان متغیرهای رشد پس از آسیب، خودشفقتی، بخشودگی و پذیرش و عمل در زنان مطلقه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان در وضعیت مطلقه شهر تهران بود. حجم نمونه پژوهش حاضر را ۲۰۶ نفر از زنان که بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند تشکیل داد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه و تحلیل داده ها توسط نرم افزارهای SPSS و AMOS در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد استفاده قرار گرفت و نتایج نشان داد که که بین خودشفقتی و رشد پس از آسیب، بین بخشودگی و رشد پس از آسیب و بین پذیرش و عمل و رشد پس از آسیب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و خودشفقتی و بخشودگی از طریق پذیرش و عمل با رشد پس از آسیب رابطه دارند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که افرادی که نسبت به خود شفقت بیشتری دارند و با بخشودگی با خود مواجه می شوند رشد پس از آسیب بیشتری را تجربه می کنند و پذیرش و عمل تاثیر خودشفقتی و بخشودگی را بر رشد پس از آسیب در زنان با وضعیت مطلقه افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

رشد پس از آسیب ، خودشفقتی ، بخشودگی ، پذیرش و عمل ، زنان مطلقه.