زیبایی شناسی بی رنگ: تاثیر سرمایه داری جهانی بر ترجیح رنگ های خنثی در طراحی و مصرف روزمره

در دهه های اخیر، گرایشی گسترده به استفاده از رنگ های خنثی همچون سفید، خاکستری و مشکی در عرصه های مختلف طراحی از معماری و دکوراسیون داخلی گرفته تا صنعت خودرو و پوشاک قابل مشاهده است. این مقاله می کوشد تا این پدیده را نه صرفا به مثابه یک سلیقه ی زیبایی شناسانه، بلکه در چارچوب سازوکارهای فرهنگی و اقتصادی نظام سرمایه داری تحلیل کند. با تکیه بر نظریات منتقدان فرهنگی همچون آدورنو، بودریار و مک رابی، و با مطالعه ی موردی انتخاب رنگ خودرو در ایران و سایر کشورها، نشان داده می شود که انتخاب های خنثی نه حاصل ترجیح فردی بلکه برآمده از یک روند همگن ساز مصرفی و سلطه ی برندهای جهانی است. این مقاله همچنین به بررسی نقش صنعت، تبلیغات، و ساختارهای تولید انبوه در شکل دهی به «نرمال جدید» در زیبایی شناسی روزمره می پردازد. نتیجه گیری مقاله بر آن است که بازخوانی انتقادی انتخاب های رنگی می تواند به بازیابی تنوع بصری و افزایش آگاهی فرهنگی در طراحی کمک کند.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی معاصر ، رنگ های خنثی ، سرمایه داری جهانی ، مینیمالیسم ، سلیقه سازی