تحول رویکردهای تاریخی و فرهنگی در مطالعه مد ویدا عابدی طامه

پژوهش حاضر با نگاهی تاریخی-فرهنگی، به بررسی پوشاک به عنوان پدیده ای چندبعدی در بسترهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی می پردازد. در این چارچوب، تحول مفهومی مد از یک شیء مادی و زیبایی شناختی به یک نظام ارتباطی و نمادین مورد تحلیل قرار گرفته است. پژوهش با تلفیق رویکردهای کلاسیک تاریخ نگاری و نظریات معاصر فرهنگی، تلاش دارد شکاف موجود میان مطالعات سنتی و رویکردهای نوین را پوشش دهد. بر پایه نظریه هایی همچون نشانه شناسی سوسور و بارت، ساختارگرایی، پسا ساختارگرایی و مطالعات فرهنگی بریتانیایی، مد به مثابه متنی اجتماعی-فرهنگی دیده می شود که در فرآیندهای بازنمایی، تولید معنا، مصرف و شکل دهی به هویت نقش دارد. تاکید پژوهش بر آن است که تحلیل مد تنها در قالب زیبایی شناسی و سبک شناسی کافی نیست، بلکه نیازمند چارچوبی چندلایه و انتقادی است که تعامل میان ساختار، عاملیت، ایدئولوژی و تجربه را در نظر بگیرد. همچنین، نشان داده می شود که پوشاک در رسانه ها و تبلیغات به مثابه نظامی جادویی عمل کرده و در بازتولید هنجارهای اجتماعی، جنسیتی و طبقاتی سهم بسزایی دارد. این پژوهش در نهایت، الگویی ترکیبی برای تحلیل پدیده مد پیشنهاد می کند که می تواند بستر تحقیقات آینده در حوزه فرهنگ، هویت و پوشاک را غنی تر سازد.

کلیدواژه ها:

مد ، تاریخ لباس ، تحلیل فرهنگی ، نشانه شناسی ، هویت ، ساختارگرایی ، پسا ساختارگرایی