تاثیر نوآوری در رویه‎های منابع انسانی و ظرفیت‎های نوآوری بر عملکرد شرکت های دانش‎بنیان با نقش میانجی

نوآوری در رویه‎های منابع انسانی روش موثر شرکت‎های دانش بنیان برای به دست آوردن منابع خارجی و افزایش عملکرد است. هدف اصلی این پژوهش تاثیر نوآوری در رویه‎های منابع انسانی و ظرفیت‎های نوآوری بر عملکرد شرکت های دانش‎بنیان با نقش میانجی مزیت رقابتی می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ متغیر، کیفی، ازلحاظ زمان، مقطعی و از لحاظ طرح تحقیق، توصیفی همبستگی (مدل‎یابی معادلات ساختاری) است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مدیران و کارشناسان واحدهای منابع انسانی، مدیر ارشد اجرایی و مدیران بازاریابی شرکت‎های دانش بنیان مستقر در پارک‎های علم و فناوری شهر تهران می باشند. با توجه به فرمول تخمین اندازه نمونه جامعه محدود کوکران، حجم نمونه تقریبی ۲۲۶ نفر برآورد شده است. با در نظر گرفتن احتمال مخدوش بودن برخی از پرسشنامه‎های جمع‎آوری شده و ۱۰ درصد حاشیه اطمینان، از ۲۵۰ پرسشنامه توزیع شده، ۲۳۰ پرسشنامه به روش نمونه گیری تصادفی ساده مبنای تجزیه وتحلیل داده‎ها قرار گرفت. مرحله داده‎های پژوهش از طریق پرسشنامه استاندارد و تجزیه و تحلیل داده‎ها با دو نرم افزار SPSS و AMOS انجام شد و در نهایت یافته‎ها نشان داد نوآوری در رویه‎های منابع انسانی و ظرفیت‎های نوآوری با نقش میانجی مزیت رقابتی بر عملکرد شرکت‎های دانش بنیان تاثیر مثبت و معناداری دارد. این نتایج به اثربخشی توسعه بلندمدت و عملکرد تجاری کمک می‎کند؛ زیرا در عصر نوآوری دیجیتال، عوامل بنیادی منابع انسانی و ظرفیت‎های نوآوری در صنعت بسیار رقابتی فعلی تشدید می‎شوند. علاوه بر این، این مطالعه مکانیسم میانجی مزیت رقابتی را بر عملکرد شرکت‎های دانش بنیان نشان می دهد و درک ما از اینکه چرا برخی از شرکت‎ها با موفقیت بیشتری از ظرفیت‎های نوآوری برای بهبود عملکرد نسبت به سایرین استفاده می‎کنند، افزایش می‎دهد.

کلیدواژه ها:

نوآوری در رویه‎های منابع انسانی ، ظرفیت‎های نوآوری ، مزیت رقابتی ، عملکرد شرکت های دانش بنیان