بهره گیری از بازی سازی (گیمیفیکیشن) در مدیریت کلاس درس

تدریس آنلاین در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که معلمان در حال تطبیق خود با این روش جدید تدریس هستند، بسیار مهم است که فرآیند آموزش و یادگیری نیازهای نسل امروزی ما را برآورده کند. اما برنامه ریزی یک محیط یادگیری خلاق کار ساده ای نیست. معلمان ترجیح می دهند در آموزش از روش سنتی تخته سیاه و گچ استفاده کنند. با این حال، این روش برای یادگیرندگان قرن بیست و یکم مناسب نیست، زیرا آن ها به جای درس های قلم و کاغذ، فعالیت های شبیه به بازی را ترجیح می دهند. بنابراین، معرفی بازی سازی در کلاس درس می تواند منجر به ایجاد شور و کنجکاوی فوری شود که به نوبه خود باعث تمایل یادگیرندگان به یادگیری می شود. بازی سازی یادگیرندگان را آماده می کند تا فعال باشند و مسئولیت یادگیری خود را بر عهده بگیرند. اعتقاد بر این است که درس هایی که پر از بازی های سرگرم کننده هستند، در ایجاد نتیجه مثبت موثرتر هستند، زیرا یادگیرندگان برای بازی بیشتر انگیزه دارند، اگرچه متوجه نیستند که در حال یادگیری ناخودآگاه هستند. بازی سازی به استفاده از عناصر بازی در زمینه های غیربازی برای بهبود تجربه کاربر و تعامل اشاره دارد، پتانسیل بازی ها برای جذاب تر کردن یادگیری توسط معلمان و پژوهشگران به طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از کاربردها و مطالعات تحقیقاتی در این حوزه بر روی بازی های دیجیتالی غیرقابل تنظیم تمرکز کرده اند که برای یک گروه خاص و طیف محدودی از محتوای موضوعی طراحی شده اند. با این حال، در کلاس های درس واقعی، بازی های دیجیتال غیرقابل تنظیم ممکن است برای فعال کردن معلمان برای تطبیق بازی سازی با عمل، انعطاف پذیر نباشند. بنابراین، معلمان گاهی اوقات از مجموعه ای ترکیبی از استراتژی ها برای تعبیه انعطاف پذیری مکانیک های مبتنی بر بازی در تدریس خود استفاده می کنند. مشاهدات نشان داده است که بازی سازی در کلاس درس بسیار محبوب است، و همچنین مصاحبه ها با معلمان نشان داده است که بازی راه قدرتمندی برای جذب دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

بازی سازی ، فناوری ، مشارکت دانش آموز ، طراحی درس ، یادگیری مبتنی بر بازی